10. Gaṇapetavatthu

782. “Naggā dubbaṇṇarūpāttha, kisā dhamanisanthatā;

upphāsulikā [uppāsuḷikā (ka.)] kisikā, ke nu tumhettha mārisā”ti.

783. “Mayaṃ bhadante petāmhā, duggatā yamalokikā;

pāpakammaṃ karitvāna, petalokaṃ ito gatā”ti.

784. “Kiṃ nu kāyena vācāya, manasā dukkaṭaṃ kataṃ;

kissa kammavipākena, petalokaṃ ito gatā”ti.

785. “Anāvaṭesu titthesu, vicinimhaddhamāsakaṃ;

santesu deyyadhammesu, dīpaṃ nākamha attano.

786. “Nadiṃ upema tasitā, rittakā parivattati;

chāyaṃ upema uṇhesu, ātapo parivattati.

787. “Aggivaṇṇo ca no vāto, ḍahanto upavāyati;

etañca bhante arahāma, aññañca pāpakaṃ tato.

788. “Api yojanāni [adhiyojanāni (sī. ka.)] gacchāma, chātā āhāragedhino;

aladdhāva nivattāma, aho no appapuññatā.

789. “Chātā pamucchitā bhantā, bhūmiyaṃ paṭisumbhitā;

uttānā paṭikirāma, avakujjā patāmase.

790. “Te ca tattheva patitā [tattha papahitā (ka.)], bhūmiyaṃ paṭisumbhitā;

uraṃ sīsañca ghaṭṭema, aho no appapuññatā.

791. “Etañca bhante arahāma, aññañca pāpakaṃ tato;

santesu deyyadhammesu, dīpaṃ nākamha attano.

792. “Te hi nūna ito gantvā, yoniṃ laddhāna mānusiṃ;

vadaññū sīlasampannā, kāhāma kusalaṃ bahun”ti.

Gaṇapetavatthu dasamaṃ.