14. Mahārathavimānavatthu

1015. “Sahassayuttaṃ hayavāhanaṃ subhaṃ, āruyhimaṃ sandanaṃ nekacittaṃ;

uyyānabhūmiṃ abhito anukkamaṃ, purindado bhūtapatīva vāsavo.

1016. “Sovaṇṇamayā te rathakubbarā ubho, phalehi [thalehi (sī.)] aṃsehi atīva saṅgatā;

sujātagumbā naravīraniṭṭhitā, virocatī pannaraseva cando.

1017. “Suvaṇṇajālāvatato ratho ayaṃ, bahūhi nānāratanehi cittito;

sunandighoso ca subhassaro ca, virocatī cāmarahatthabāhubhi.

1018. “Imā ca nābhyo manasābhinimmitā, rathassa pādantaramajjhabhūsitā;

imā ca nābhyo satarājicittitā, sateratā vijjurivappabhāsare.

1019. “Anekacittāvatato ratho ayaṃ, puthū ca nemī ca sahassaraṃsiko;

tesaṃ saro suyyati [sūyati (sī.)] vaggurūpo, pañcaṅgikaṃ turiyamivappavāditaṃ.

1020. “Sirasmiṃ cittaṃ maṇicandakappitaṃ, sadā visuddhaṃ ruciraṃ pabhassaraṃ;

suvaṇṇarājīhi atīva saṅgataṃ, veḷuriyarājīva atīva sobhati.

1021. “Ime ca vāḷī maṇicandakappitā, ārohakambū sujavā brahūpamā;

brahā mahantā balino mahājavā, mano tavaññāya tatheva siṃsare [sabbare (ka.), sappare (?)].

1022. “Ime ca sabbe sahitā catukkamā, mano tavaññāya tatheva siṃsare;

samaṃ vahantā mudukā anuddhatā, āmodamānā turagāna [turaṅgāna (ka.)] muttamā.

1023. “Dhunanti vagganti patanti [pavattanti (pī. ka.)] cambare, abbhuddhunantā sukate piḷandhane;

tesaṃ saro suyyati vaggurūpo, pañcaṅgikaṃ turiyamivappavāditaṃ.

1024. “Rathassa ghoso apiḷandhanāna ca, khurassa nādo [nādī (syā.), nādi (pī. ka.)] abhihiṃsanāya ca;

ghoso suvaggū samitassa suyyati, gandhabbatūriyāni vicitrasaṃvane.

1025. “Rathe ṭhitā tā migamandalocanā, āḷārapamhā hasitā piyaṃvadā;

veḷuriyajālāvatatā tanucchavā, sadeva gandhabbasūraggapūjitā.

1026. “Tā rattarattambarapītavāsasā, visālanettā abhirattalocanā;

kule sujātā sutanū sucimhitā, rathe ṭhitā pañjalikā upaṭṭhitā.

1027. “Tā kambukeyūradharā suvāsasā, sumajjhimā ūruthanūpapannā;

vaṭṭaṅguliyo sumukhā sudassanā, rathe ṭhitā pañjalikā upaṭṭhitā.

1028. “Aññā suveṇī susu missakesiyo, samaṃ vibhattāhi pabhassarāhi ca;

anubbatā tā tava mānase ratā, rathe ṭhitā pañjalikā upaṭṭhitā.

1029. “Āveḷiniyo padumuppalacchadā, alaṅkatā candanasāravāsitā [vositā (syā.), bhūsitā (ka.)];

anubbatā tā tava mānase ratā, rathe ṭhitā pañjalikā upaṭṭhitā.

1030. “Tā māliniyo padumuppalacchadā, alaṅkatā candanasāravāsitā;

anubbatā tā tava mānase ratā, rathe ṭhitā pañjalikā upaṭṭhitā.

1031. “Kaṇṭhesu te yāni piḷandhanāni, hatthesu pādesu tatheva sīse;

obhāsayantī dasa sabbaso disā, abbhuddayaṃ sāradikova bhāṇumā.

1032. “Vātassa vegena ca sampakampitā, bhujesu mālā apiḷandhanāni ca;

muñcanti ghosaṃ rūciraṃ suciṃ subhaṃ, sabbehi viññūhi sutabbarūpaṃ.

1033. “Uyyānabhūmyā ca duvaddhato ṭhitā, rathā ca nāgā tūriyāni ca saro;

tameva devinda pamodayanti, vīṇā yathā pokkharapattabāhubhi.

1034. “Imāsu vīṇāsu bahūsu vaggūsu, manuññarūpāsu hadayeritaṃ pītiṃ [hadayeritaṃ pati (sī.), hadayeritampi taṃ (syā.)];

pavajjamānāsu atīva accharā, bhamanti kaññā padumesu sikkhitā.

1035. “Yadā ca gītāni ca vāditāni ca, naccāni cimāni [cemāni (sī.)] samenti ekato;

athettha naccanti athettha accharā, obhāsayantī ubhato varitthiyo.

1036. “So modasi turiyagaṇappabodhano, mahīyamāno vajirāvudhoriva;

imāsu vīṇāsu bahūsu vaggūsu, manuññarūpāsu hadayeritaṃ pītiṃ.

1037. “Kiṃ tvaṃ pure kammamakāsi attanā, manussabhūto purimāya jātiyā;

uposathaṃ kaṃ vā [uposathaṃ kiṃ va (syā.)] tuvaṃ upāvasi, kaṃ [kiṃ (syā.)] dhammacariyaṃ vatamābhirocayi.

1038. “Nayīdamappassa katassa [nayidaṃ appassa katassa (sī. syā.), sāsedaṃ appakatassa (ka.)] kammuno, pubbe suciṇṇassa uposathassa vā;

iddhānubhāvo vipulo ayaṃ tava, yaṃ devasaṅghaṃ abhirocase bhusaṃ.

1039. “Dānassa te idaṃ phalaṃ, atho sīlassa vā pana;

atho añjalikammassa, taṃ me akkhāhi pucchito”ti.

1040. So devaputto attamano, moggallānena pucchito;

pañhaṃ puṭṭho viyākāsi, yassa kammassidaṃ phalanti.

1041. “Jitindriyaṃ buddhamanomanikkamaṃ, naruttamaṃ kassapamaggapuggalaṃ;

avāpurantaṃ amatassa dvāraṃ, devātidevaṃ satapuññalakkhaṇaṃ.

1042. “Tamaddasaṃ kuñjaramoghatiṇṇaṃ, suvaṇṇasiṅgīnadabimbasādisaṃ;

disvāna taṃ khippamahuṃ sucīmano, tameva disvāna subhāsitaddhajaṃ.

1043. “Tamannapānaṃ athavāpi cīvaraṃ, suciṃ paṇītaṃ rasasā upetaṃ;

pupphābhikkiṇamhi sake nivesane, patiṭṭhapesiṃ sa asaṅgamānaso.

1044. “Tamannapānena ca cīvarena ca, khajjena bhojjena ca sāyanena ca;

santappayitvā dvipadānamuttamaṃ, so saggaso devapure ramāmahaṃ.

1045.

“Etenupāyena imaṃ niraggaḷaṃ, yaññaṃ yajitvā tividhaṃ visuddhaṃ;

pahāyahaṃ mānusakaṃ samussayaṃ, indūpamo [indassamo (syā. ka.)] devapure ramāmahaṃ.

1046. “Āyuñca vaṇṇañca sukhaṃ balañca, paṇītarūpaṃ abhikaṅkhatā muni;

annañca pānañca bahuṃ susaṅkhataṃ, patiṭṭhapetabbamasaṅgamānase.

1047. [Kathā. 799]“nayimasmiṃ loke parasmiṃ [nayimasmiṃ vā loke parasmiṃ (kathāvatthu 799), nayimasmi loke va parasmi (?)] Vā pana, buddhena seṭṭho va samo va vijjati;

āhuneyyānaṃ [yamāhuneyyānaṃ (ka.)] paramāhutiṃ gato, puññatthikānaṃ vipulapphalesinan”ti.

Mahārathavimānaṃ cuddasamaṃ.

Mahārathavaggo pañcamo niṭṭhito.

Tassuddānaṃ

Maṇḍūko revatī chatto, kakkaṭo dvārapālako;
dve karaṇīyā dve sūci, tayo nāgā ca dve rathā;
purisānaṃ paṭhamo vaggo pavuccatīti.

Bhāṇavāraṃ tatiyaṃ niṭṭhitaṃ.