8. Tatiyanāvāvimānavatthu

63. “Suvaṇṇacchadanaṃ nāvaṃ, nāri āruyha tiṭṭhasi;

ogāhasi pokkharaṇiṃ, padmaṃ chindasi pāṇinā.

64. “Kūṭāgārā nivesā te, vibhattā bhāgaso mitā;

daddallamānā [daddaḷhamānā (ka.)] ābhanti, samantā caturo disā.

65. “Kena tetādiso vaṇṇo, kena te idha mijjhati;

uppajjanti ca te bhogā, ye keci manaso piyā.

66. “Pucchāmi taṃ devi mahānubhāve, manussabhūtā kimakāsi puññaṃ;

kenāsi evaṃ jalitānubhāvā, vaṇṇo ca te sabbadisā pabhāsatī”ti.

67. Sā devatā attamanā, sambuddheneva pucchitā;

pañhaṃ puṭṭhā viyākāsi, yassa kammassidaṃ phalaṃ.

68. “Ahaṃ manussesu manussabhūtā, purimāya jātiyā manussaloke;

disvāna bhikkhū tasite kilante, uṭṭhāya pātuṃ udakaṃ adāsiṃ.

69. “Yo ve kilantāna pipāsitānaṃ, uṭṭhāya pātuṃ udakaṃ dadāti;

sītodakā tassa bhavanti najjo, pahūtamalyā bahupuṇḍarīkā.

70. “Taṃ āpagā anupariyanti sabbadā, sītodakā vālukasanthatā nadī;

ambā ca sālā tilakā ca jambuyo, uddālakā pāṭaliyo ca phullā.

71. “Taṃ bhūmibhāgehi upetarūpaṃ, vimānaseṭṭhaṃ bhusasobhamānaṃ;

tassīdha kammassa ayaṃ vipāko, etādisaṃ puññakatā labhanti.

72. “Kūṭāgārā nivesā me, vibhattā bhāgaso mitā;

daddallamānā ābhanti, samantā caturo disā.

73. “Tena metādiso vaṇṇo, tena me idha mijjhati;

uppajjanti ca me bhogā, ye keci manaso piyā.

74. “Akkhāmi te buddha mahānubhāva, manussabhūtā yamakāsi puññaṃ;

tenamhi evaṃ jalitānubhāvā, vaṇṇo ca me sabbadisā pabhāsati;
etassa kammassa phalaṃ mamedaṃ, atthāya buddho udakaṃ apāyī”ti [apāsīti (sī. syā. pī.)].

Tatiyanāvāvimānaṃ aṭṭhamaṃ.