4. Nandāpetivatthu

168. “Kāḷī dubbaṇṇarūpāsi, pharusā bhīrudassanā;

piṅgalāsi kaḷārāsi, na taṃ maññāmi mānusin”ti.

169. “Ahaṃ nandā nandisena, bhariyā te pure ahuṃ;

pāpakammaṃ karitvāna, petalokaṃ ito gatā”ti.

170. “Kiṃ nu kāyena vācāya, manasā dukkaṭaṃ kataṃ;

kissa kammavipākena, petalokaṃ ito gatā”ti.

171. “Caṇḍī ca pharusā cāsiṃ [caṇḍī pharusavācā ca (sī.)], tayi cāpi agāravā;

tāhaṃ duruttaṃ vatvāna, petalokaṃ ito gatā”ti.

172. “Handuttarīyaṃ dadāmi te, imaṃ [idaṃ (sī. aṭṭha.)] dussaṃ nivāsaya;

imaṃ dussaṃ nivāsetvā, ehi nessāmi taṃ gharaṃ.

173. “Vatthañca annapānañca, lacchasi tvaṃ gharaṃ gatā;

putte ca te passissasi, suṇisāyo ca dakkhasī”ti.

174. “Hatthena hatthe te dinnaṃ, na mayhaṃ upakappati;

bhikkhū ca sīlasampanne, vītarāge bahussute.

175. “Tappehi annapānena, mama dakkhiṇamādisa;

tadāhaṃ sukhitā hessaṃ, sabbakāmasamiddhinī”ti.

176. Sādhūti so paṭissutvā, dānaṃ vipulamākiri;

annaṃ pānaṃ khādanīyaṃ, vatthasenāsanāni ca;
chattaṃ gandhañca mālañca, vividhā ca upāhanā.

177. Bhikkhū ca sīlasampanne, vītarāge bahussute;

tappetvā annapānena, tassā dakkhiṇamādisī.

178. Samanantarānuddiṭṭhe vipāko udapajjatha;

bhojanacchādanapānīyaṃ, dakkhiṇāya idaṃ phalaṃ.

179. Tato suddhā sucivasanā, kāsikuttamadhārinī;

vicittavatthābharaṇā, sāmikaṃ upasaṅkami.

180. “Abhikkantena vaṇṇena, yā tvaṃ tiṭṭhasi devate;

obhāsentī disā sabbā, osadhī viya tārakā.

181. “Kena tetādiso vaṇṇo, kena te idha mijjhati;

uppajjanti ca te bhogā, ye keci manaso piyā.

182. “Pucchāmi taṃ devi mahānubhāve, manussabhūtā kimakāsi puññaṃ;

kenāsi evaṃ jalitānubhāvā, vaṇṇo ca te sabbadisā pabhāsatī”ti.

183. “Ahaṃ nandā nandisena, bhariyā te pure ahuṃ;

pāpakammaṃ karitvāna, petalokaṃ ito gatā.

184. “Tava dinnena dānena, modāmi akutobhayā;

ciraṃ jīva gahapati, saha sabbehi ñātibhi;
asokaṃ virajaṃ khemaṃ, āvāsaṃ vasavattinaṃ.

185. “Idha dhammaṃ caritvāna, dānaṃ datvā gahapati;

vineyya maccheramalaṃ samūlaṃ, anindito saggamupehi ṭhānan”ti.

Nandāpetivatthu catutthaṃ.