5. Tirokuṭṭapetavatthu

14. [Khu. pā. 7.1 khuddakapāṭhe] “tirokuṭṭesu [tirokuḍḍesu (sī. syā. pī.)] tiṭṭhanti, sandhisiṅghāṭakesu ca;

dvārabāhāsu tiṭṭhanti, āgantvāna sakaṃ gharaṃ.

15. “Pahūte annapānamhi, khajjabhojje upaṭṭhite;

na tesaṃ koci sarati, sattānaṃ kammapaccayā.

16. “Evaṃ dadanti ñātīnaṃ, ye honti anukampakā;

suciṃ paṇītaṃ kālena, kappiyaṃ pānabhojanaṃ;
‘idaṃ vo ñātīnaṃ hotu, sukhitā hontu ñātayo’.

17. “Te ca tattha samāgantvā, ñātipetā samāgatā;

pahūte annapānamhi, sakkaccaṃ anumodare.

18. “‘Ciraṃ jīvantu no ñātī, yesaṃ hetu labhāmase;

amhākañca katā pūjā, dāyakā ca anipphalā’.

19. “‘Na hi tattha kasi atthi, gorakkhettha na vijjati;

vaṇijjā tādisī natthi, hiraññena kayākayaṃ [kayokkayaṃ (sī. ka.) kayokayaṃ (khu. pā. 7.6)];
ito dinnena yāpenti, petā kālagatā [kālakatā (sī. syā. pī.)] tahiṃ’.

20. “‘Unname udakaṃ vuṭṭhaṃ, yathā ninnaṃ pavattati;

evameva ito dinnaṃ, petānaṃ upakappati’.

21. “‘Yathā vārivahā pūrā, paripūrenti sāgaraṃ;

evameva ito dinnaṃ, petānaṃ upakappati’.

22. “‘Adāsi me akāsi me, ñāti mittā [ñāti mitto (?)] Sakhā ca me;

petānaṃ dakkhiṇaṃ dajjā, pubbe katamanussaraṃ’.

23. “‘Na hi ruṇṇaṃ vā soko vā, yā caññā paridevanā;

na taṃ petānamatthāya, evaṃ tiṭṭhanti ñātayo’.

24. “‘Ayañca kho dakkhiṇā dinnā, saṅghamhi suppatiṭṭhitā;

dīgharattaṃ hitāyassa, ṭhānaso upakappati’.

25. “So ñātidhammo ca ayaṃ nidassito, petāna pūjā ca katā uḷārā;

balañca bhikkhūnamanuppadinnaṃ, tumhehi puññaṃ pasutaṃ anappakan”ti.

Tirokuṭṭapetavatthu pañcamaṃ.