7. Migaluddakapetavatthu

478. “Naranāripurakkhato yuvā, rajanīyehi kāmaguṇehi [kāmehi (ka.)] sobhasi;

divasaṃ anubhosi kāraṇaṃ, kimakāsi purimāya jātiyā”ti.

479. “Ahaṃ rājagahe ramme, ramaṇīye giribbaje;

migaluddo pure āsiṃ, lohitapāṇi dāruṇo.

480. “Avirodhakaresu pāṇisu, puthusattesu paduṭṭhamānaso;

vicariṃ atidāruṇo sadā [tadā (sī.)], parahiṃsāya rato asaññato.

481. “Tassa me sahāyo suhadayo [suhado (sī.)], saddho āsi upāsako;

sopi [so hi (syā.)] maṃ anukampanto, nivāresi punappunaṃ.

482. “‘Mākāsi pāpakaṃ kammaṃ, mā tāta duggatiṃ agā;

sace icchasi pecca sukhaṃ, virama pāṇavadhā asaṃyamā’.

483. “Tassāhaṃ vacanaṃ sutvā, sukhakāmassa hitānukampino;

nākāsiṃ sakalānusāsaniṃ, cirapāpābhirato abuddhimā.

484. “So maṃ puna bhūrisumedhaso, anukampāya saṃyame nivesayi;

‘sace divā hanasi pāṇino, atha te rattiṃ bhavatu saṃyamo’;

485. “svāhaṃ divā hanitvā pāṇino, virato rattimahosi saññato;

rattāhaṃ paricāremi, divā khajjāmi duggato.

486. “Tassa kammassa kusalassa, anubhomi rattiṃ amānusiṃ;

divā paṭihatāva [paṭihatā ca (ka.)] kukkurā, upadhāvanti samantā khādituṃ.

487. “Ye ca te satatānuyogino, dhuvaṃ payuttā sugatassa sāsane;

maññāmi te amatameva kevalaṃ, adhigacchanti padaṃ asaṅkhatan”ti.

Migaluddakapetavatthu sattamaṃ.